Amstel Gold Race (>420km>>3741km)

Zoiets leek mij als kind het einde: een optocht door je eigen straat. Vandaag was het zover. Het profpeleton van de Amstel Gold Race scheerde vanmiddag rakelings langs ons vakantiehuisje in Landsrade (bij Gulpen), waar we met Antsje en Johannes een weekje logeerden. Met al die zenuwachtig toeterende motoren en materiaalwagens blijft zoiets een belevenis. En alsof dat nog niet genoeg was volgde er nóg een cadeau vandaag: Na lang aarzelen is de lente (niet gezwegen, toch gekregen) nu dan toch uiteindelijk definitief van stal. Helga van leur is door het dolle heen. Met ongepast zelfvertrouwen kondigt ze nu al aan dat de temperatuur volgend weekend boven de 20 graden zal reiken. Moet niet gekker worden. Zaterdag bij de 250 km-toerversie van de AGR moesten we het nog doen met een magere 10 - 12 graden en flink wat regen in de laatste 50 km. 's-Ochtends waren we met zo'n 30 à 40 gelijkgestemde Alp d'HuZessers om 7.10 uur van start gegaan. Maar omdat Klaas Veenbaas snel vertrok, zeg maar gerust als door een katapult weggeschoten (alleen Leo kon volgen), viel de groep snel uit elkaar. Wijs geworden door de Ronde van Vlaanderen haalde ik met zuinig rijden (wieltjesplakker!) de finish in een voor mijn doen snelle tijd van (netto) 9.07 uur (gemiddeld > 27 km/h). Het was, samen met het zondagse lenteweer, een mooie afsluiting van een lekkere Limburgse week met 170 km trainen, veel wandelen en een dagje relaxen in Maastricht.