Met een vrije dag was voor mij het weekend al begonnen op vrijdag. Het was een mooie dag voor een mooie rit. Via de L4a (landelijke fietsroute) ging de tocht in westelijke richting naar Woerden en vandaar zuidwaarts via de L7a langs IJsselstein, Leerdam, 2 x de veerpont over de Waal (bij Brakel) en over de Maas (bij Aalst). Vervolgens gezellig koffie drinken in Den Bosch bij mijn zus Marthe (over wie ik eerder al heb verteld) en daarna het laatste stuk door het bochtige Brabantse land via Liempde en Son naar Helmond. Na 186 km fietsen in de heerlijke zon (wel met een constante bries tegen en flink last van de rug) kwam ik net voor etenstijd aan bij vriend Mathieu, door wie ik vorstelijk (dank aan Marijke!) werd onthaald.
Gisteren met Vronie een tweede rit gemaakt, na me zaterdag helemaal krom te hebben gewerkt (samen met Edo en Roel Jan) om de rioolgeul weer te dichten. Het werd een schitterende zondagse lenterit. Op onze weg via Woerden naar Elst (bij Arnhem) werden wij vergezeld door duizenden onoplettende en breed over de weg uitwaaierende fietsers en wandelaars, terwijl de rest van Nederland zich op de overvolle terrasjes had gestort. Vlak vóór Utrecht ging ik voor de 4e keer dit seizoen onderuit (los grind op de weg). Het leed was echter gauw geleden toen mij voorbij Bunnik de aanblik werd gegund van een Ferrari Testarossa, waarin ik net boven het stuur het kleine koppie ontwaarde van die deksele Wibi Soerjadi. Met een héél blij gezichtje (wie immer) was hij net bezig om door de vergulde poort van zijn imposante landgoed de weg op te draaien voor een verpozend zondagmiddagritje met vriendin. Via Amerongen reden we door naar Juul in Elst. Afstand: 153 km.
