"Ga jij nog onder de douche?" - roep ik vanuit de badkamer. Vlug draai ik de kraan open, terwijl ik een klein stemmetje in mijn achterhoofd opgewekt "Aha! Ben ik mooi de eerste ..." - hoor zeggen. "Neehee, ik ga nog even in de tuin werken" - wordt er terug geroepen. Een onverwachte tegenvaller. Want daarmee onvalt mij het onvervreemdbare voorrecht van de eerste doucher: het niet hoeven droogtrekken van de wanden en glazen douchedeur. Gelaten voer ik het werkje uit. Het zou toch een uitrust-weekend worden? Niets daarvan. Het begon al met de wekelijkse boodschappen in wel drie verschillende supermarkten, de hele middag in de tuin (aangenaam zonnig, friskoud en Narcissenknakkend winderig weer), bolacasia's snoeien, in de achtertuin bladruimen, netten van de vijvers halen, bladresten eruit, naar Herwerden voor een nieuwe snelheidsmeter-sensor, fiets schoonmaken, surprise-verjaardag Nan, in de stad eten, naar de bioscoop (No country for Old Men = goed, maar erg bloederig), snel weer terug om in de herhaling Nikki te zien winnen. Uitgebreid ontbijt volgende ochtend in een koesterend ochtendzonnetje achter het glas (broodjes in de oven, sinaasappels uitpersen, eitje koken; toch allemaal weer werk), 6 overhemden strijken, 's middags naar Someren (voorbij Eindhoven) voor de jubileum-dubbelverjaardag van Dirk en Tineke (benieuwd naar de aangekondigde "... met theatervoorstelling aan huis"). En ondertussen even de weblog bijwerken. Nu weet ik het zeker. Op maar één plek en op maar één manier kom ik echt tot rust en dat is ... in de polder, met wind tegen ploegend op de fiets.Oh ja, de maandrapportage februari volgt vanavond (of anders morgen).
