Als volleerde Paashaas zocht ik op de vroege zondagmorgen mijn weg door de tuin om op ingenieuze wijze her en der de hardgekookte, zelfversierde paaseieren te verstoppen. Toen de kleinkinderen waren gearriveerd begon het volop te sneeuwen. Geen weer om eieren te zoeken. Dat gold niet voor de eksters, want die bleken wel trek te hebben in een eitje bij het ontbijt. Dus met de jassen aan stoven de kinderen kris-kras door de tuin om in no-time de resterende eieren te rapen. Onze kleinkinderen hebben kennelijk een sterk ontwikkeld ei-zoek-vermogen.Tweede Paasdag was ik opnieuw vroeg uit de veren. De vorige avond had ik al spullen klaargelegd en brood gesmeerd, opdat ik vroeg bij mede-strijder Leo in Driebergen kon zijn om de DTC Bultentocht te rijden. Nadat ik op de radio had gehoord dat bij Utrecht auto's van de weg waren gegleden vanwege de sneeuw, zag ik een tocht met grote aantallen elkaar over besneeuwde bulten verdringende renners niet meer zitten. Dus in alle vroegte Leo afgebeld. Hij begreep het. Natuurlijk gebeurde het onvermijdelijke: de sneeuw smolt weg onder de zon, het werd droog en ik wist dat ik de verkeerde beslissing had genomen. Dus dan maar de fiets gepakt voor een ritje door de duinen naar Zandvoort v.v., onderwijl snakkend naar geselende sneeuw- en hagelbuien. Helaas viel er te weinig neerslag om de titel Paasmietje 2008 te kunnen ontlopen. En ja, het is waar: we hebben nieuwe kozijnen!
