Ze zeggen dat het lente is. Dat begon het KNMI al te beweren op 1 maart (start van de meteorologische lente). Op 20 maart het zogenaamde begin van de echte lente. Maar het wordt een Witte Paas, de koudste sinds 40 jaar. Wel staan bij ons vóór de Rhibus en de Brem al bijna twee weken in bloei. Ook dat is geen lente-signaal. De échte lente begint officieel pas als bij ons in de achtertuin de Magnolia gaat bloeien (vorig jaar op 13 maart) tegen de hel-blauwe achtergrond van een verder met opbollende wolken gevulde lucht boven de einder, terwijl de kat zich koestert op de door de zon verwarmde stenen vijverrand, turend naar de klompen kikkerdril, zijn aankomend speelgoed. Maar moe en bezwaard door de vele hagel, regen en harde wind hangt de Magnolia-bloesem er troosteloos bij. De bloei zet niet door. Gebroken bloesemblaadjes dwarrelen in de vijver. Geen lente dit jaar.Evenmin leuk was het bericht van Bart, gisteren tijdens een verder zeer gezellig etentje in de Paraplu, namelijk dat hij definitief afziet van het fietsen van La Marmotte en op zeker ook niet deelneemt aan de Amstel Goldrace. Zij bil wil niet. Jammer, jammer.
Vandaag dan. De zuid-hollandse primavera gereden, de Joop Zoetemelk Classic (zie foto), de toerversie van de Ronde van het Groene Hart. De bedoeling was 150 km. Toen echter op de T-splitsing de hele groep linksaf sloeg voor de 75 km en ik naar rechts keek (de 150 km-route) en een hele lange, rechte en bovenal lege weg ontwaarde, zakte de moed me in de schoenen en vluchtte ik (mietje) met de meute mee, linksaf. Het was niettemin een heerlijke en voor mijn doen snelle rit (76 km).
