Vanwege een verkeersafsluiting van de A4 (10 auto's op elkaar) moest ik me zelfs nog haasten om een beetje op tijd aan te komen in het Velodrome in Amsterdam voor de Alpe d'HuZes ploegenpresentatie. Aldaar kwam ik terecht in de rommelige drukte van groepjes opgewonden pratende renners, nerveus heen en weer benende vrijwilligers van de organisatie, dolende mensen, gejaagd op zoek naar teamgenoten of kennissen, en toeschouwers die het hele gebeuren, met koffie en een broodje in de hand, geamuseerd aan het volgen waren. Kortom, iedereen is er klaar voor, iedereen wacht op het startschot dat echter pas over 10 dagen afgaat, om acht minuten over vijf in de vroege morgen van 5 juni. Leo en Kees hadden net hun baanclinic achter de rug. "Met Jan Bos!" vertelde Marion met onverholen trots. Onderstaande foto ontving ik zojuist als bewijs.Na de opening door onze voorzitter Coen van Veenendaal werden alle 100 individuele renners stuk voor stuk door de speaker naar voren geroepen voor de publiekspresentatie. Wat mij een beetje benauwde -het was een bedenkelijk kijkende Leo ook opgevallen- was dat de groep overwegend bleek te bestaan uit jonge, krachtige renners. Later, bij de presentatie van de estafette-teams, werd het evenwicht weer enigzins hersteld. De rest van de middag was voor de verdere kledinguitgifte (zie wat een mooie outfit we hebben), een muziekoptreden (jammer van de slechte akoestiek) en een heuse veiling. Om niet al te laat ook nog bij het verjaardagsfeestje van Ilse te kunnen zijn (Vronie was daar al) moest ik de altijd inspirerende toespraak van Peter Kapitein laten schieten. Het was tot en met het feestje (jawel Ilse) een prima dag.
