Terugblik op een geslaagde onderneming

Op 29 augustus 2007 mailde ik Emile Jansen, deelnemercoördinator, dat ik mij definitief wilde aanmelden voor deelname aan Alpe d'HuZes 2008.
Het was het begin van onzekere, maar vooral uitdagende onderneming, die iets meer dan negen maanden zou gaan duren. Op twee fronten moest ik aan de slag: 1) Allereerst was het 'all hands on deck' om vóór 1 oktober het minimaal benodigde sponsorbedrag van € 2500 bijeen te brengen, waarbij ik aansluitend voor de opgave stond om in een half jaar tijd de overeengekomen inspanningverplichting voor een sponsoropbrengst van minimaal € 8888,88 waar te maken. 2) In de tweede plaats moest ik natuurlijk gaan trainen, trainen en nog eens trainen om uiteindelijk op 5 juni zeven keer die berg op te kunnen fietsen. Hoe is het mij, achteraf gezien, allemaal bevallen?

Wat de sponsoring betreft wilde ik vóór alles eerst zekerheid hebben over die eerste € 2500. Dus benaderde ik daarvoor drie "bevriende" bedrijven: Van Herwerden Wielersport (zit bij ons om de hoek; ik ben er een zeer tevreden klant), Sportschool Exercise (ben al jaren met veel plezier lid) en JdR Cycling (organiseert heerlijke fietsvakanties op Mallorca). Tot mijn blije verrassing reageerden ze alledrie positief en had ik zo in één klap € 3000 bij elkaar. Het zou niet moeilijk zijn om met een paar mooie brieven enkele grote bedrijven zover te krijgen om voor het goede doel ruim in de beurs te tasten, ... dacht ik. Hiervoor verzond ik in het najaar héél veel brieven naar allerlei soorten bedrijven. Allemaal zonder resultaat. Op veel van die brieven moet ik nóg antwoord krijgen. Veel bedrijven waren wel zo beleefd om mijn anderhalf kantje lange brief op een keurige manier af te doen. Daardoor weet ik dat het geen enkele zin heeft om bedrijven zomaar te benaderen. Ze worden onderhand gek van de stortvloed aan bedelbrieven voor het goede doel die ze over zich heen krijgen (soms wel tientallen brieven per week). De grotere bedrijven hebben bovendien een (meerjaren) sponsorbeleid, op welke basis het sponsorbudget al minstens een jaar tevoren is toegedeeld. Als eenvoudige jongen kom je daar echt niet meer tussen.
Dus werd het bikkelen om toch nog een paar bedrijven warm te krijgen voor een sponsorbijdrage. Uiteindelijk heb ik dat slechts via "netwerken" voor elkaar gekregen en dan nog vooral dank zij alle inspanningen van André Collavino van JdR Cycling. De les die ik heb geleerd is simpel: benader een bedrijf zo persoonlijk mogelijk, het allerliefst vanuit een reeds bestaande (zakelijke) band. Vertel enthousiast je verhaal en wel zo dat mensen het jou "gunnen" dat de actie een succes wordt, waar zij daarom graag aan willen bijdragen. En bij onvermijdelijke tegenslagen steeds voor ogen houden ons belangrijkste motto "Opgeven Is Geen Optie". Aldus heb ik via bedrijven een sponsorbedrag opgehaald van € 5600. Daar is bijgekomen een opbrengst van € 1300 van de Spinningmarathon bij Sportschool "Jack Slagman" en een opbrengst van € 3615 (voorlopige totaal opbrengst € 10.515) via donaties van familie, vrienden, buren, bekenden en collega's. Gebleken is dat vooral mijn weblog, die gaandeweg heel veel lezers trok, heeft gezorgd voor de relatief hoge opbrengst in de categorie 'familie en relaties'. Begonnen als complete internet-nerd heb ik het overigens onwijs leuk gevonden een eigen site en weblog op te bouwen en bij te houden.

Dan wat de training betreft. Met als basis mijn computer-geregistreerde traininggegevens van vorig seizoen, mijn eerdere Marmotte-ervaring, het topsport-medisch onderzoek van Guido Vroemen, de adviezen van Sportschool Exercise en met behulp van de Fietscoach (bijlage "Fiets") had ik een min of meer compleet trainingsplan uitgewerkt. En ik moet zeggen: ik heb er zeer veel baat bij gehad. Het is gewoon erg handig als je (per maand) weet hoeveel kilometers je hebt te fietsen en hoeveel tijd er aan spinnen en krachttraining besteed moet worden. Door je trainingsdoelen per maand vast te stellen (en niet per week) blijft het geheel overzichtelijk en kun je je bovendien wat meer flexibiliteit in de uitvoering veroorloven. Klik HIER als je mijn Trainingsplan nog eens wilt bekijken of scroll naar mijn bericht van 29 mei waar ik de verrichte trainingsarbeid vanaf 1 november 2007 heb gespecificeerd. Mijn conclusie: Met 5000 traningskilometers op de weg, waaronder een paar grote 250-km toertochten en een weekje klimmen in de bergen (of een paar wekenden in de heuvels), met daarnaast een paar keer per week spinnen op de sportschool (m.i. zeer effectieve, maar helaas erg onderschatte trainingsmethode) en krachttraining in de zaal (versterking bovenlijf, m.n. rug en buik) is het goed te doen om zeven of acht keer de Alpe d'Huez op te rijden.

Tenslotte het allerbelangrijkste.
Terugblikkend op de hele periode heb ik heel veel plezier beleefd aan het trainen, aan het fietsen in Limburg, Sauerland en op Mallorca, Ronde van Vlaanderen, noem maar op, tot en met de superklimdag op 5 juni. Ook heb ik mij met onverwacht veel enthousiasme ingezet voor de sponsorwerving en vind ik het geweldig dat we met elkaar het onhaalbaar geachte wereldrecordbedrag van meer dan drie miljoen euro bijeen hebben gefietst.
Maar toch zal ik als meest waardevolle ervaring vooral blijven koesteren hoe goed het voelt om echt iets voor een ander te kunnen betekenen, hoe goed het voelt om daar zoveel warmte, kracht en inspiratie voor terug te krijgen, hoe goed het voelt om dat gevoel met anderen te kunnen delen, dat enige, echte, onaantastbare, super-de-luxe Alpe d'HuZes-gevoel!