De eerste twee trainingsmaanden zitten erop: totaal 948 km. Vanaf nu gaan we serieus aan het werk.Het was vandaag koud, helder, zonnig weer, met een snijdende wind uit het oosten. Dus welgemoed ging ik met de fiets op pad, richting het oosten. In Voorburg kon ik de groene glassplinters nog omzeilen, in Leidschendam reed ik er met geluk doorheen, voorbij Benthuizen ging het mis: lekke band. Een locale autochtoon, die zojuist aan een fiets-ommetje was begonnen, zag mij prutsen met mijn wiel, voor hem het sein om zijn fiets op standaard te plaatsen en op mij af te stappen. "Lekke band? ... dan heb je grote problemen aan de hand", zei hij opgewekt. Toen ik maar flauwtjes glimlachte, deed hij er nog een schepje bovenop: "Lekke band! ... tja, dan heb je heel wat trammelant! Moet je nog ver?" Ik vertelde dat ik nog maar net op weg was. "Dan heb je geluk, want dan hoef je niet zo ver terug". "Dat rijmt niet", merkte ik op. "En daarbij heb ik geen geluk, maar juist pech, want ik moet nog een heel eind en ik heb verder geen reserveband en geen plakspullen bij me". Het was hem ook opgevallen: "Ja er ligt overal glas van oud en nieuw". Hij bedoelde de jaarwisseling. En zo was het ook. Het kan niet anders of de jongelui hebben elkaar met bierflesjes lopen bekogelen. Dat moet tegelijkertijd gebeurd zijn in Voorburg, Leidschendam, Boskoop (een ravage), Benthuizen (schoongeveegd), Bodegraven (slagveld), Nieuwerbrug en Woerden. Een nieuwe trend? Het zal wel door de mist zijn gekomen. Van het vuurwerk geen bal te zien en dan moet je toch wat om de nieuwjaarsnacht door te komen. Wij waren met de jaarwisseling in Friesland. Dáár was het pas mistig. Ik hield mijn hand voor de ogen en ik kon hem niet zien!
Vanuit Woerden knalde ik, zoveel mogelijk over de grote weg, met de aanwakkerende oostenwind pal in de rug, snoeihard en zonder lekkages terug naar Voorburg. Totale afstand: 94 km.
