zondag 11 mei 2008

Leve Mallorca (>534km>>4707km)

Om maar 's met de deur in huis te vallen: vandaag was het supermaandag, de dag dat ik helemaal werd bevrijd van mijn bilblessure, die mij de afgelopen week vooral mentaal in gijzeling hield. Met onze mede-Mallorca-gangers Kees en Leo en onwaarschijnlijk mooi weer reden we deze 2e Pinksterdag de DTC Batavus Veluwetocht (108 km). Van alle pijntjes bevrijd was ik deze rit in supervorm met, na de koffiepauze, een gemiddelde snelheid van 33 km/u. Niet eerder dit seizoen heb ik zó lekker gereden! Dat smaakt naar meer, het liefst op een donderdag ergens begin juni.

Het wordt deze aflevering trouwens helemaal zo'n tenenkrommend positief gestemd verhaaltje want nu ga ik vertellen over onze, sorry, geweldige Mallorca belevenis. Ik kan er niet omheen: met JdR Cycling (dank je wel Andre en Alain) heb je op Mallorca een superverzorgde fietsvakantie, met leuke mensen, goede organisatie en begeleiding, prachtige routes, klasse-hotel en lekker eten. Maandag de eerste rit van 114 km naar Petra. Stayerend achter de gehuurde motorscooter van Marion (vrouw van Leo) werd nog even de recordsnelheid van 60 km/u bereikt. Op de rit van dinsdag werden we vergezeld door John Knoops en consorten uit Mierlo/Helmond. Samen met de vijf Veghelse vrienden werd deze 100 km-rit daardoor een gezellig Brabants gebeuren. Harald moet zelf nog maar eens vertellen hoe hij vorig jaar letterlijk op zijn sokken de finish bereikte van La Marmotte. Voor woensdag stond de Koninginnerit gepland naar de Puig Major, de hoogste berg van Mallorca. Helaas, helaas moest ik deze beurt voorbij laten gaan omdat mijn bilblessure begon op te spelen en ik ook nog pijn kreeg aan mijn knie. Op advies van André kwam ik terecht bij Rudy Jongen, masseur en fysiotherapeut (uit Boxmeer). Wie maar niet van zijn of haar fietsblessure af kan komen, raad ik aan onmiddelijk deze fenomenale, gespecialiseerde wielrennermasseur te consulteren. Succes (bijna) gegarandeerd. Rudy had direct gezien dat mijn bekken scheef stond. In no time had hij de boel weer recht en kreeg ik een helende massage. Vanaf dat moment ging het met mijn blessure weer rap bergopwaarts.
Donderdag kregen we bezoek van de Alpe d'HuZes mede-stijders Chris en Gwen (Team Healthwinners). Met hen en de groep werd o.a. de 5,5 km klim naar Randa Cura ondernomen (ritafstand 102 km). De vrijdag was voor Palma, een stad die qua sfeer de vergelijking met Barcelona gemakkelijk kan doorstaan. Zaterdag, o.l.v. Alain, werd onze vierde en laatste rit verreden, opnieuw naar Randa Cura om de nodige klimkilometers in de benen te krijgen. Met steun van Linda, Jaap en John (dankjullie wel) heb ik de klim naar Randa Cura nog maar een keer extra gedaan (ritafstand 109 km). In Frankie's la Terrazza vierden we onze laatste avond en namen we afscheid van een fantastische week Mallorca. Tot volgend jaar! Klik hier voor alle foto's.