Die nacht sliep ik opnieuw uitstekend. Half vier de wekker. Zachtjes opgestaan, rekoefeningen, melk in de pan en op de electrische plaat, koffie zetten. Neus buiten de deur, hmm.. droog en niet koud! Wielerkleding aan, voor de zekerheid toch maar een extra hesje - en overschoenen. Hele fornuis onder de overgekookte melk. Lijf insmeren met uierzalf, brood en koek smeren, lekker dikke Brinta-pap eten, daarna rijstevla, dan nog brood erbij proppen en koffie slurpen. Dus was ondertussen iedereen wakker en waren Bart, André, Wim en Vronie al gauw druk in de weer om mij op tijd de deur uit te krijgen. Geen tijd meer om in te rijden.Om acht minuten over vijf gaf Peter Kapitein het startschot. De meute ging op weg voor de eerste klim. Die eerste liep niet niet geweldig. Mijn hartslag vloog te snel omhoog, tot boven de 160 HR. Ook vanwege m'n winterjack had ik het al gauw veel te warm. De eerste klim ging in 01:24:18 met een gemiddelde HR van 151 (kcal 1311). Vlug suisde ik naar beneden, in 20 à 25 min. Beneden aangekomen stond ik half bevroren hevig te bibberen van de kou. Voor die overmatige afkoeling, die in de afdaling ontstaat als de rijwind door je natte kleding blaast, zou ik de hele dag geen goede oplossing vinden. Anderen, met motorpak en integraalhelm, hadden zich overduidelijk beter op de afdaling voorbereid.
Met brood van Bart, gelletje, gevulde bidon en goede moed begon ik opgewekt aan de tweede ronde. In 01:24:08 en met een gemiddelde hartslag van 144 (kcal 1204) kwam ik boven. Opnieuw snel naar beneden en na verzorging door Bart weer op weg naar boven. Deze keer met begeleiding van André. Halverwege: lekke band. Zonder omhaal verwisselde André zijn wiel met het mijne en kon ik in no time mijn weg vervolgen. André zou hierna nog drie keer samen met mij naar boven rijden. Deze derde en ook de vierde beklimming kende, behoudens dreigende kramp, verder geen problemen en gingen in resp. 01:24:56 (HR 145; kcal 1250) en 01:26:10 (HR 142; 1211kcal). Heel verrassend stond John van Herwerden boven aan de finish op me te wachten, héél erg leuk natuurlijk. De vijfde beklimming, samen met Vronie, ging ronduit moeizaam. Dat blijkt ook wel uit de tijd die ik er over deed, 01:35:08 (HR 139; kcal 1323). De voorlaatste klim duurde voor mijn gevoel erg lang, maar was sneller dan de vijfde, namelijk 01:32:28 (HR 136; kcal 1232).
Ondertussen was het gaan regenen. Dus dat betekende voorzichtig manoevreren in de afdaling. Ik zag onderweg dat Leo zijn doel had bereikt en het met zes beklimmingen voor gezien hield. Koud en doorweekt bereikte ik ons huisje, waar we vanwege de regen hadden afgesproken. Onder het aantrekken van droge kleding bespraken we de mogelijkheid van een achtste beklimming. Ik voelde dat ik het fysiek moest aankunnen, maar dat het waarschijnlijk in de tijd niet haalbaar zou zijn (20.00 uur laatste startmoment). Al gauw werd de knoop doorgehakt: de zevende klim zou tevens de laatste worden. De laatste beklimming vorderde gestaag. Wel begon mijn rug te protesteren en ook begonnen de pezen van mijn knieën en de kuitspieren zeer te doen. Op het laatst was ik toch nog fit genoeg om naar de finish toe te versnellen en kwam ik uit op een tijd van 01:35:07 (HR 126; kcal 1175).
